It has been a long time since I I wrote the last blog. It’s not that nothing is happening, it’s just a weird and frustrating time. It’s three years ago that I came to Cambodia to start Panha Sabay. The initial plan was to get it all up and running in three years. So we are there, we should be able to say we are succeeding or not….. but it all went differently.
The first big setback was the additional idea to work as much as possible with recycled materials. I’m still very happy that we made that decision, but it did cost more than a year to add this to the development list. We had to learn about recycling plastic and we had to get the machines build. With help of a lot of friends we managed it all but it did take quite a lot of time, money and energy.
And then end 2019 / beginning 2020 we were sort of ready to go to the market. We had a number of games in stock, a number that was down since the in-house-waterfall of August 2019. And we had a decent amount of games to show to schools and NGO’s, covering math and Khmer (and a little bit of English). Chorn and Chhen were doing a great job in producing gameboards and making illustrations for future Leng books, Neen became a specialist in producing the cube-games and Soka was doing a great job in contacting possible customers. We were really well on the way.
But then ………………… Corona happened. Both markets (tourism and education) were shut and it felt that we were back at zero.
Since March 2020 we are in the Corona-mode. Soka, Neen, Chorn and Chhen are working less hours per week. This way we have just a few employees in the office per day. We are focusing on development. We are almost ready with 7 more books for Leng, we have developed a new game with the blocks, which we will launch soon and we have put a lot of energy into creative workshops for small groups of children. One of the workshops “plastic jewelry” is quite special and every week we spend some time making plastic jewelry ourselves. It sounds cheap, but we have made some pretty good looking necklaces, earrings and brooches already. The last thing keeps us busy in a positive way.
We also helped some people who started initiatives to educate children. The schools are closed for so long time and many kids are bored. Via Leng Support we were able to donate a large number of Leng sets which gives us all a good feeling, because this is why we are doing what we do.
It is not easy to be in this uncertain situation. The fact that it is unlikely to go to the Netherlands this year and there are no friends or friends of friends coming over like in the former years gives me a lonely feeling sometimes. But it also makes me grateful that my parents, Wil & Anja and Anke did come in the beginning of the year and there are still a number of good friends in this city (a lot left as well) and I still love the bike rides in the Angkor area. We just have to hope that things turn for the better not so long from now.
Het is al lang geleden dat ik de laatste blog schreef. Het is niet dat er niets gebeurd, maar het is een vreemde en frustrerende tijd. Het is nu 3 jaar geleden dat ik naar Cambodja kwam om Panha Sabay te beginnen. Het oorspronkelijke idee was om Panha Sabay binnen 3 jaar volledig te realiseren. Dus hier zijn we nu…, we zouden eigenlijk moeten kunnen zeggen of het een succes is of niet…… maar het liep allemaal een beetje anders.
De eerste echte tegenslag qua tijd was het aanvullende idee om zoveel mogelijk met gerecycelde materialen te gaan werken. Ik sta nog steeds volledig achter dat idee, maar het kostte ons meer dan een jaar extra in de ontwikkelingsfase. We moesten van alles leren over plastic recycling en de nodige machines waren niet eenvoudig te realiseren. Met de hulp van veel vrienden is dat gelukt, maar het heeft behoorlijk veel tijd, geld en energie gekost.
En toen eind 2019 / begin 2020 waren we zo ongeveer klaar on de markt te gaan bestormen. We hadden weer voldoende spellen in voorraad, nadat het aantal behoorlijk was geslonken door de in-huis-waterval van Augustus 2019. En we hadden een aardig begin assortiment waarmee we scholen en NGO’s konden bezoeken. Spellen gericht op rekenen en taal (en een beetje Engels). Chorn en Chhen deden goed werk qua productie van spelplankjes en ze waren intussen aardig bedreven in het maken van illustraties voor toekomstige Leng-boeken. Neen was een echte specialist geworden in het maken van de kubus spellen en Soka was goed in het contact leggen met potentiele klanten. We waren echt goed op weg.
Maar toen …… gebeurde Corona. Onze twee afzetmarkten (toersime en educatie) kwamen volledig stil te liggen en binnen een maand was onze verkoop terug naar 0.
Sinds Maart van dit jaar zijn we in de Corona stand. Soka, Neen, Chorn en Chhen werken minder uren. Op deze manier hebben we maar een paar mensen tegelijk in het kantoor. We richten ons maar weer op ontwikkelling. We zijn bijna klaar met het ontwikkelen van 7 nieuwe boeken voor Leng, we hebben een nieuw spel met de blokken bedacht die we binnenkort gaan lanceren en we hebben heel veel energie gestoken in het bedenken van workshops voor kleine groepen kinderen. Een van de workshops “sieraden van plastic” is behoorlijk bijzonder en daarom spenderen we ook iedere week wat tijd aan het maken van plastic sieraden voor de verkoop. Het klinkt goedkoop (plastic sieraden) maar we hebben intussen een aantal prachtige kettingen, oorhangers en broches gemaakt. Al deze dingen houden ons bezig op een positieve manier.
We hebben intussen ook een aantal mensen geholpen die initiatieven zijn gestart om kinderen op een goede manier bezig te houden. De scholen zijn al zo lang dicht, veel kinderen vervelen zich rot. Via Leng Support waren we in staat om een behoorlijke hoeveelheid Leng sets te doneren. Dat geeft ons een goed gevoel want onze producten zijn hiervoor uitermate geschikt en dit is waarom we Panha Sabay zijn gestart.
Het is niet makkelijk in deze onzekere situatie. Het feit dat het niet eenvoudig is om naar Nederland te gaan mocht ik dit willen en geen vrienden en bekenden die deze kant op komen bezorgen me soms een eenzaam gevoel. Maar ik ben ook extra blij dat mijn ouders, Wil en Anja en Anke aan het begin van dit jaar wel op bezoek zijn geweest. En gelukkig zijn er nog een behoorlijk aantal vrienden in de stad (ook al zijn er ook een aantal vertrokken) en ik geniet nog steeds van de fietstochten door het Angkor gebied. We moeten alleen hopen dat het niet te lang gaat duren voordat alles weer een beetje normaal wordt.
